Forum Opencaching.nl

hoedje schreef:Wat ik allemaal wel/niet te weeg kan brengen met een simpele vraag.

Goe gedaan Harrie

Wanneer heb je hem nodig ?

Inpakken hoeft niet ik wil hem zo ook wel

Die steen is precies wat er nodig is voor de dommel multie dus zo vlug als hij geprepareert is dan kunnen we aan het varen komen

Ik zie het zo voor me ...

Harrie heeft medelijden met Peter. Harrie besluit het heft in eigen handen te nemen. Hij verzamelt al zijn klimmateriaal, eten en drinken, proviand voor de komende dagen, vult de 4x4 met jerrykannen benzine, springt in de jeep en vertrekt richting hoger gelegen, bergachtige gebieden, waar geen mens zich eerder heeft gewaagd.
Met risico op eigen leven klimt hij naar die ene prachtige steen, honderden meters hoger gelegen, midden in die bergwand. Vol goede moed vat hij de beklimming aan. Eenmaal op goede hoogte ziet Harrie dat hij de perfecte steen voor Peter zal moeten halen uit de diepe grot die zich voor hem uitspreidde. Harrie klom de grot in ... trotseerde onderweg nog een in winterslaap zijnde bergbronchitisaurus en slaagde er ondertussen in de perfecte steen te bereiken. Harrie greep naar zijn ... shit ... waar is dat pikhouweel nu gebleven??? Damn ... moest Harrie nu echt terug naar beneden??? Daar had hij helemaal geen zin in! Harrie werd boos. Vooral op zichzelf. "Hoe kon ik nu zo stom zijn???" Met zijn brute kracht sloeg hij zijn hoofd op de steen en ... deze kwam los. Probleem opgelost. Alleen een sneetje in het voorhoofd, maar dat zou later gruwelijke en heroïsche verhalen opleveren van tijdens de oorlog.
Harrie daalde de berg terug af, laadde alles in de wagen en vertrok richting huis, meer bepaald zijn atelier. Hij haalde er de steen tevoorschijn, boorde een gaatje en klaar. "Peter zal blij zijn met het resultaat." dacht Harrie terwijl het bloed nog steeds langsheen zijn voorhoofd over zijn wangen liep. Friends come first, medic later.
Voila ... Peter heeft voor weinig centjes zijn steentje.

Ik had al een gevoel dat ik gevolgd werd
Mooi verhaal Ruben

harrieklomp schreef:Ik had al een gevoel dat ik gevolgd werd
Mooi verhaal Ruben

Natuurlijk werd je gevolg. Anders kon ik het hier zo mooi niet neerschrijven hoe je aan de steen bent gekomen.

Het lijkt er op dat het meer een verhaal is van :
Ik denk dat hij dacht dat ik denk dat hij dacht dat ik denk, dacht ik.